De Bijbel en Wetenschap

Met wetenschap wordt zowel gedoeld op bepaalde vormen van menselijke kennis als op het proces om hiertoe te komen als op de organisatie waarbinnen deze kennis wordt vergaard.

De wetenschappelijke wereld is dat deel van de maatschappij dat zich uitdrukkelijk ten doel heeft gesteld systematisch kennis te verwerven. De wetenschap heeft een eigen karakter wat blijkt uit haar methoden en conventies. De aldus ontwikkelde wetenschappelijke kennis vormt een specifieke reconstructie van een deel van de werkelijkheid en is opgebouwd met behulp van bepaalde wetenschappelijke methodes.

Wetenschap en technologie zijn bepalende elementen van de moderne geïndustrialiseerde samenleving en mede hierdoor beïnvloeden maatschappij, techniek en wetenschap elkaar sterk. Hoe staat de Bijbel tegenover wetenschap. Ontdekt dit door de artikelen te lezen.

 

WAT IS WETENSCHAP?

 

HET MENSELIJK LICHAAM

Video: het menselijk lichaam in beeld

Degeneratieve schijfziekte
Door overmatige druk kan een tussenwervelschijf scheuren of uitstulpen. De wervels komen dichter tegen elkaar aan te liggen en zenuwen...

 

ONS ZONNESTELSEL

zonnestelsel Op dit moment maak je een ruimtereis. Jij staat op   de aarde en die vliegt met een snelheid van meer dan 100.000 km per uur rond de zon. Om de zon draaien nog meer planeten. De zon en de planeten er om heen vormen - samen met manen, dwergplaneten, planetoïden en kometen - ons zonnestelsel.


Acht planeten
De zon is het centrum van ons eigen zonnestelsel. Om de zon draaien acht planeten: Mercurius, Venus, Aarde, Mars, Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus. De planeten Mercurius, Venus, Aarde en Mars liggen in verhouding dicht bij de zon. Verder weg van de zon staan de grotere planeten: Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus.

Vind jij het moeilijk de volgorde van de planeten te onthouden? Denk dan aan dit ezelsbruggetje: Maak Van Acht Meter Japanse Stof Uw Nachthemd.


zonnestelsel 8 planeten


Dwergplaneten
Tot augustus 2006 waren er negen planeten in ons zonnestelsel. Toen heeft de wereldorganisatie voor sterrenkundigen (de Internationale Astronomische Unie) officieel besloten dat de kleinste planeet Pluto geen planeet meer is. Pluto is 'gedegradeerd' tot de nieuwe categorie: dwergplaneet. Er zijn nu drie dwergplaneten (Ceres, Pluto en Eris), maar de kans is groot dat er de komende jaren nog veel meer ontdekt worden.


vestaPlanetoïden
Tussen Mars en Jupiter bevindt zich een enorme zwerm van stenen en rotsblokken die we planetoïden (ook wel: asteroïden) noemen. Waarschijnlijk kon er uit al deze brokstukken geen planeet ontstaan, omdat de aantrekkingskracht van Jupiter te groot is. De grootste planetoïden zijn Pallas en Vesta (525 kilometer doorsnede). De Hubble ruimtetelescoop maakte deze opname van Vesta.


planeten op grootte


Aardachtigen en gasreuzen
In ons zonnestelsel zijn vier kleine planeten en vier grote planeten. De kleine planeten, Mercurius, Venus, Aarde, Mars, worden ook wel aardachtige planeten genoemd. Zij bestaan vooral uit rotsachtig materiaal. De grote planeten, Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus, worden gasreuzen genoemd. Zij bestaan voornamelijk uit dikke lagen gas.
Klein en groot zijn natuurlijk relatieve begrippen. Dit betekent dat je de grootte bekijkt ten opzichte van elkaar. Binnen ons zonnestelsel is de aarde klein, maar de omtrek van de aarde is wel 40.000 kilometer.

Skippybal en doperwtjes
Stel je de zon voor als een grote skippybal van 90 cm doorsnede. Dan zijn Mercurius en Mars peperkorrels, Venus en de Aarde zijn doperwtjes, Jupiter is een appel, Saturnus een mandarijn en Uranus en Neptunus zijn twee pingpongballetjes. De dwergplaneet Pluto is in deze vergelijking niet groter dan een speldenknop.

Onvoorstelbaar groot
Ons zonnestelsel is enorm groot. De afstand tussen de zon en de aarde is bijvoorbeeld 150 miljoen kilometer. Kun je je voorstellen hoe ver dat is? Een auto die 100 kilometer per uur rijdt, doet er 171 jaar over om van de zon naar de aarde te rijden. En de aarde ligt in verhouding tot andere planeten nog dicht bij de zon. De verste planeet Neptunus is 4.496.700.000 kilometer van de zon verwijderd! Reken maar eens uit hoe lang je dan onderweg bent!


planeten afstanden


Rondjes om de zon
Alle planeten draaien om de zon. De tijd die een planeet erover doet om één rondje om de zon te draaien, noemen we de omlooptijd van die planeet. De omlooptijd van een planeet hangt af van de omtrek van de planeetbaan en ook van de snelheid waarmee de planeet beweegt. Hoe dichter een planeet bij de zon staat, hoe sneller de planeet om de zon draait. Dit komt door de aantrekkingskracht van de zon.

De Aarde doet ongeveer 365 dagen (een jaar) over 1 rondje rond de zon. Dus als jij 10 wordt, heb je in je leven 10 rondjes om de zon gedraaid. De afstand die de aarde in een jaar aflegt als ze haar rondje rond de zon maakt is 942 miljoen kilometer. Mars doet er bijna twee keer zo lang over als de aarde om rond de zon te draaien (686 aarddagen). Een jaar op Mars duurt dus 686 aarddagen. Een kind dat op Aarde 10 jaar is, zou op Mars ruim 5 jaar oud zijn! Op Jupiter zou dit kind nog een baby zijn!

Tollen om eigen as
De planeten draaien niet alleen om de zon, maar draaien ook om hun eigen as. Elke planeet heeft zijn eigen omwentelingstijd. Dit is de tijd waarin een planeet 1 keer om zijn as draait. De draaias van de aarde is een denkbeeldige lijn die door de Noord- en Zuidpool loopt. De aarde draait in bijna 24 uur om zijn as. Dat noemen we een etmaal.
Jupiter is de snelste draaitol: in minder dan tien uur draait deze gasreus om zijn as. Venus draait langzamer om zijn eigen as (243 dagen) dan rond de zon (225 dagen). Een dag duurt op Venus dus langer dan een jaar!

 'Vitamine D-tekort invloed op ontstaan diabetes'

BAARN - Kinderen met overgewicht hebben vaker een tekort aan vitamine D. Een tekort aan deze vitamine vormt weer een risicofactor voor het ontstaan van diabetes type 2.

 Dat blijkt uit onderzoek aan de University of Texas.

Eerder onderzoek toonde al dat mensen met overgewicht vaker te maken hebben met een vitamine D-tekort en dat een laag vitamine D gehalte in verband staat met hart- en vaatziekten en diabetes type 2. Het mechanisme dat overgewicht linkt aan een vitamine D-tekort is nog onbekend.

 Zonnevlam zal aarde niet vernietigen


De aankomende zonnevlam vormt geen bestaande bedreiging voor de aarde, zeggen functionarissen van de NASA, het Amerikaanse lucht-en ruimtevaartprogramma.


Zij reageerden op berichten dat wanneer de zon haar piek (maximale vermogen) in de elfjarige cyclus in 2012 bereikt, er een zonnevlam ontstaat ter grootte van meerdere aarden, die grote delen van de atmosfeer van de aarde zou ontmantelen. Volgens de wetenschappers is er gewoon niet genoeg energie in de zon om een dodelijke vuurbal naar de aarde, bijkans 149 miljoen kilometer verder, te sturen om deze te vernietigen. "Het belangrijkste is dat de zon daarvoor gewoon niet genoeg energie heeft,” schreven de NASA-functionarissen in een verklaring.

De zon bouwt inderdaad haar hoogtepunt op van haar elfjarige werkingscyclus. Maar die piek is naar verwachting in 2013 of 2014 en niet in 2012, zeiden de onderzoekers. Ze wezen erop dat NASA-functionarissen de situatie nauw monitoren.

Zonnevlek
Een zonnevlek is een magnetisch actief gebied op de zon die donker wordt, omdat het relatief koeler is dan de omgeving, 3.316 °C ten opzichte van 5.538 °C. De huidige zonnevlam zou afkomstig zijn van een gigantische cluster van zonnevlekken, waarvan een aantal groter is dan onze hele planeet.

NASA-wetenschappers merkten op dat dezelfde zonnecyclus zich duizenden jaren geleden ook heeft voorgedaan en iedereen die ouder is dan elf jaar heeft zo’n piek van de zon, zonder gevaar, overleefd.

Waarschuwing
Toch waarschuwt de NASA ervoor dat de zonnevlam de steeds sterkere technologische wereld kan verstoren. Nationale elektriciteitsnetwerken kunnen oververhit raken en vliegreizen kunnen ernstig worden verstoord, terwijl de elektronische onderdelen, navigatiesystemen en grote satellieten zouden kunnen stoppen met werken nadat de zon haar piek (maximale vermogen) heeft bereikt in een paar jaar.

Wetenschappers van de NASA en oceaan en atmosfeer-deskundigen kunnen elektrische bedrijven, exploitanten van ruimtevaartuigen en andere betrokken organisaties waarschuwen als de krachtigste vormen van ruimteweer onderweg zijn, zeiden de functionarissen. De lange rekenkalender van de Maya’s loopt op 21 december 2012 af, het markeert het einde van een tijdperk van 5.126 jaar. Dit feit inspireerde velen om het einde van de wereld te voorspellen.
Astroïde ter grootte van vliegdekschip passeert aarde
08 Nov 2011

Een asteroïde iets groter dan een vliegdekschip zal de aarde vandaag in de baan van de maan passeren. Er is geen gevaar dat deze asteroïde onze planeet zal raken, zeggen wetenschappers.

De asteroïde 2005 YU55, is ongeveer 400 meter en 1.300 meter breed en zal tegen half negen vanavond (Surinaamse tijd) het dichtst bij de aarde zijn. Het ruimtelichaam passeert de aarde met een snelheid van 46.400 kilometer per uur op een afstand van ongeveer 324.600 kilometers. Hij komt dichterbij de aarde dan de maan, die gemiddeld op een afstand van 384.499 kilometer banen om onze planeet beschrijft. Voor het laatst kwam zo’n grote ruimte rots in 1976 zo dichtbij de aarde. Maar volgens de onderzoekers is er geen reden voor paniek.

Bestuderen
"2005 YU55 kan de aarde niet raken. Voor zover we de interval van de bewegingen nauwkeuring hebben kunnen bereiken, strekt deze zich uit voor een paar honderd jaar,” zegt onderzoeker Lance Benner, van NASA's Jet Propulsion Laboratory (JPL) in Pasadena, Californië.

Onderzoekers zijn enthousiast over 2005 YU55’s de dichte benadering, want het geeft hen een kans om de ruimte rots te bestuderen als nooit tevoren. De asteroïde werd in 2005 ontdekt door astronoom Robert McMillan van de Universiteit van Lunar and Planetary Laboratory van Arizona. "Als je door een telescoop kijkt, zien asteroïden er niet anders uit dan sterren," zei McMillan in een verklaring. "Het enige verschil is dat ze bewegen, en om die beweging op te sporen moeten we een reeks beelden maken. Meestal nemen we drie foto’s met een interval van 20 tot 30 minuten.”
 
 
Gigantische storm op Saturnus

Emma van der Wateren

Foto's van Saturnus. Foto: NASA

Op de planeet Saturnus woedt al maanden een zeer krachtige storm die zo groot is dat hij de hele planeet omsluit. De Very Large Telescope (VLT) en de ruimtesonde Cassini hebben deze storm scherper dan ooit waargenomen.

De storm werd in december 2010 voor het eerst ontdekt. De kern van de storm ontwikkelde zich snel tot een zeer krachtige donderbui. Zelfs hoog in de stratosfeer van Jupiter, waar het gewoonlijk rustig is, veroorzaakte het weer opschudding, door grote pluimen warme lucht erin te blazen. Die warme lucht was goed te zien met infraroodcamera's.

'Er is niets op aarde dat ook maar enigszins lijkt op deze krachtige storm', zegt Leigh Fletcher, van het Cassini-team. 'Een storm zoals deze is zeldzaam. Het is de zesde waargenomen sinds 1876. De vorige ontdekten we in 1990.'

'Uit onze observaties blijkt dat de storm een grote impact heeft op de atmosfeer door energie en materie over grote afstanden te vervoeren. Daardoor veranderen de atmosferische winden en wordt de langzame seizoensevolutie verstoord', aldus Glenn Orton van NASA.

Het geweld van de storm, de sterkste verstoring die ooit is waargenomen in de stratosfeer van Saturnus, verrasten de onderzoekers. Wat begon als een doodnormale verstoring diep in de atmosfeer van Saturnus, heeft de hogere stratosfeer weten te bereiken.

Op aarde vliegen vliegtuigen door de lagere stratosfeer om stormen te vermijden, die turbulentie kunnen veroorzaken. Als je nu in een vliegtuig over Saturnus zou vliegen, is het waarschijnlijk onmogelijk om deze storm te ontwijken, zegt één van de onderzoekers. 

 NASA ontdekt ‘aarde-achtige’ planeet


Het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA heeft een derde 'potentieel leefbare' planeet ontdekt. Franse en Zwitsers astronomen hebben eerder twee planeten ontdekt, die overeenkomsten hebben met de aarde. De planeet, Kepler 22-b, is ruim 600 lichtjaren verwijderd van de aarde en is 2,4 keer groter. De planeet heeft 290 dagen nodig om een baan om de ster te beschrijven. Dit meldt de Britse omroep BBC.

Kepler 22-b draait op een ‘levensvatbare’ afstand rond een ster. De temperatuur wordt door de wetenschappers berekend rond de 22 graden Celsius. De planeet ligt 15% dichter bij zijn ster, dan de aarde en de zon. Het is niet duidelijk uit welke stoffen de planeet is opgebouwd. De planeet is ontdekt door de Amerikaanse sonde Kepler, die als doel heeft om in de Melkweg te zoeken naar planeten die op de aarde lijken.

De NASA kan nog niet zeggen of er een bepaalde levensvorm aanwezig is op de planeet. De voorwaarden om leven te kunnen ontwikkelen, worden volgens de astronomen wel vervuld. De Kepler houdt meer dan 155.000 sterren in de gaten en heeft tot nu toe 2.326 kandidaat-planeten in kaart gebracht. Onder hen zijn 207 aarde-achtige planeten, waarvan tien zich in de ‘bewoonbare zone’ bevinden, waar vloeibaar water kan bestaan. Kepler is in maart 2009 gelanceerd. Het Kepler-team moest wachten totdat de planeet drie keer de baan om de ster had voltooid, voordat het resultaat bekend kon worden gemaakt.